Ποια είμαι
Μια απόπειρα προσδιορισμού του εαυτού
Μια απόπειρα προσδιορισμού του εαυτού
Με λένε Γεωργία. Που σημαίνει «αυτή που οργώνει τη γη». Τη γιαγιά μου την έλεγαν Γεωργία. Και όντως καλλιεργούσε τη γη. Είχε ένα μεγάλο κτήμα και το φρόντιζε, μαζί με άλλους γεωργούς. Φρόντιζε και ανθρώπους. Την οικογένειά της και όποιον είχε ανάγκη. Πιστεύω στη δύναμη του ονόματος, που μας δόθηκε κληρονομιά ή το διαλέξαμε. Δίνει μια αίσθηση του πώς μπορεί κάποιος να Είναι. Εγώ, ας πούμε, δουλεύω με σώματα και ψυχές. Θέλω να πιστεύω ότι τα καλλιεργώ. Πρώτα δοκίμασα με το δικό μου σώμα και την ψυχή, ως ηθοποιός για πολλά χρόνια. Καλλιέργησα τη γη μου και πήρα γνώση. Σύντομα ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ τα μυστικά μου για μια πιο χαρούμενη σκηνική ζωή. Για ένα πιο πλήρες αίσθημα σκηνικής ύπαρξης. Διδασκαλία και σκηνοθεσία. Να ανεβάζεις τη σύνθεση στη σκηνή και το μοίρασμα να συνεχίζεται. Να είσαι πάντα έτοιμος να ακούσεις αυτό που αναδύεται. Η γλώσσα ποτέ δεν υπήρξε εμπόδιο. Αντιθέτως, άνοιξε τον δρόμο για μια μη λεκτική επικοινωνία, που συνδέει όλο τον κόσμο και εφαρμόζεται σε κάθε σκηνική σύμβαση. Το Φαινόμενο της Σπείρας και η Περιφερειακή Όραση. Η μέθοδος που γεννήθηκε από την ανάγκη να αποκωδικοποιήσω τα δεδομένα. Κα μετά ήρθε η ζωή και με οδήγησε σε νέο μονοπάτι που τα συνδέει όλα. Τη δραματοθεραπεία. Προσθέτοντας το στοιχείο της θεραπείας στην εξίσωση, ένιωσα να αυξάνονται οι δυνατότητές μου και να οδηγούμαι στο σήμερα. Σε αυτό που είμαι τώρα. Ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, εκπαιδευτικός θεάτρου και δραματοθεραπεύτρια. Μα πάνω από όλα ερευνήτρια της επικοινωνίας. Με βασική ανάγκη να ανιχνεύσω τον τρόπο με τον οποίο γεφυρώνεται το εσωτερικό σύμπαν του συστήματος και του ατόμου με τη θεατρική σκηνή και/ή τη σκηνή της ζωής.
Who am I
An attempt to define oneself
An attempt to define oneself
My name is Georgia. In Greek it’s ΓΕΩΡΓΙΑ, which means “the one that cultivates the earth”. I got my name from my grandmother ΓΕΩΡΓΙΑ. She was truly a cultivator of the earth. She had land and was taking care of people. The family and the workers. And anyone in need. I believe in the power of the name, that was either given to us, or chosen by us. It gives a glimpse of who someone might be. I work with bodies, minds and souls. I like to think I cultivate them. First I tried myself, as an actor for many years. I cultivated my earth and gained some knowledge. And then I felt the need to share my secrets for a more happy life on the stage. For a more fulfilling emotion of existing on the stage. Teaching theater and then directing. Putting the synthesis on stage and keep on sharing. Being always alert to listen what was emerging. The language was no barrier. On the contrary. A non verbal communication emerged, that connected all people and applied in every stage convention. The spiral effect and the peripheral vision. My tools, my elements, my belief. And then life came and led me to a new path that connects all previous. Dramatherapy. Adding the element of therapy in the equation, expanded my potentials and led me to where I am today. Actor, director, theater educator and dramatherapist. Teaching theater, movement and voice to professional actors and amateurs. Organizing workshops for self-development using elements from the theatrical science and dramatherapy. Assisting individuals in their path to personal evolution. My main concern is finding ways to share with people the art of performing in different circumstances and conventions without ever losing their truth and personal involvement to the project. The art of theater is therapeutic, inspiring and life changing and these workshops around the world have a great impact on people’s lives – so I hear!
Η Γεωργία Τσαγκαράκη είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, με post graduate course στην Υποκριτική στο Arts Educational London Schools, όπου φοίτησε για έναν χρόνο με υποτροφία από το Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη. Από το 1996 συμμετέχει σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου και του ελεύθερου θεάτρου, έχοντας συνεργαστεί με αναγνωρισμένους σκηνοθέτες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει στο ενεργητικό της συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. Σκηνοθετεί και γράφει θεατρικά έργα. Τα τελευταία χρόνια οργανώνει εκπαιδευτικά εργαστήρια θεάτρου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με κεντρικό θέμα την έννοια του συνόλου στη σκηνική διαδικασία, έχοντας ως άξονα τον ΧΟΡΟ στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Είναι η δημιουργός και καλλιτεχνική διευθύντρια του Χώρου Τέχνης και Έκφρασης «Το Κτήμα», όπου οργανώνει εργαστήρια θεάτρου και αυτογνωσίας στη φύση. Βρίσκεται στο τέταρτο έτος μεταπτυχιακού προγράμματος (Master’s) στη Δραματοθεραπεία (Κέντρο Διά Βίου Εκπαίδευσης ΕΡΜΑ). Έχει κάνει σεμινάρια video-art και δημιουργικής γραφής, παίζει κρουστά και ασχολείται με το κουνγκ-φου και το φλαμένκο. Μιλάει αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά και είναι μητέρα μιας υπέροχης κόρης.
Έχει διδάξει:
- Τετράγωνο, Χώρος Τέχνης και Έκφρασης.
- Ακτίνα, Ιδιωτική Επαγγελματική Σχολή Χορού.
- Apprentice Company – One Year Lease Company (OYL). Ένα καλοκαιρινό εκπαιδευτικό σχολείο για Αμερικανούς φοιτητές στο Πάπιγκο της Ηπείρου. Η OYL έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη. Η συνεργασία βρίσκεται στον έβδομο χρόνο.
- Αττικό Σχολείο, Θερινό Σχολείο Αρχαίου Δράματος.
- Baumstrasse, Χώρος Τέχνης και Εκπαίδευσης.
- Carnegie Mellon University (Πίτσμπουργκ).
- SITI Company Anne Bogard (Νέα Υόρκη).
- Centro MB2 para la Experimentación de las Artes (Χιλή).
- UNIACC, University for the Arts, Sciences and Communication (Σαντιάγο, Χιλή).
- Λυρική Σκηνή (Χορωδία Μαρίνας Σάττι).
- Το Κτήμα, Χώρος Τέχνης και Εκπαίδευσης.
- Danzarin, Εργαστήρι Χορού και Θεάτρου.
- Γέναθλον, Κέντρο Διεπιστημονικής Προσέγγισης Ανθρωπίνων και Φυσικών Συστημάτων. - - - Thesis, Κέντρο Συστημικής Θεραπείας.
- Συνύπαρξη, Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ψυχικής Υποστήριξης και Πολιτισμού, στο πλαίσιο των ομάδων προσωπικής ανάπτυξης.
- Δραματική Σχολή Πέτρας (Πετρούπολη).
- Εργαστήρια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (Πάτρα, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Χαλκιδική).
- Τετράγωνο, Χώρος Τέχνης και Έκφρασης.
- Ακτίνα, Ιδιωτική Επαγγελματική Σχολή Χορού.
- Apprentice Company – One Year Lease Company (OYL). Ένα καλοκαιρινό εκπαιδευτικό σχολείο για Αμερικανούς φοιτητές στο Πάπιγκο της Ηπείρου. Η OYL έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη. Η συνεργασία βρίσκεται στον έβδομο χρόνο.
- Αττικό Σχολείο, Θερινό Σχολείο Αρχαίου Δράματος.
- Baumstrasse, Χώρος Τέχνης και Εκπαίδευσης.
- Carnegie Mellon University (Πίτσμπουργκ).
- SITI Company Anne Bogard (Νέα Υόρκη).
- Centro MB2 para la Experimentación de las Artes (Χιλή).
- UNIACC, University for the Arts, Sciences and Communication (Σαντιάγο, Χιλή).
- Λυρική Σκηνή (Χορωδία Μαρίνας Σάττι).
- Το Κτήμα, Χώρος Τέχνης και Εκπαίδευσης.
- Danzarin, Εργαστήρι Χορού και Θεάτρου.
- Γέναθλον, Κέντρο Διεπιστημονικής Προσέγγισης Ανθρωπίνων και Φυσικών Συστημάτων. - - - Thesis, Κέντρο Συστημικής Θεραπείας.
- Συνύπαρξη, Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ψυχικής Υποστήριξης και Πολιτισμού, στο πλαίσιο των ομάδων προσωπικής ανάπτυξης.
- Δραματική Σχολή Πέτρας (Πετρούπολη).
- Εργαστήρια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (Πάτρα, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Χαλκιδική).
Έχει σκηνοθετήσει:
«Το μαγικό Νησί» μια σύνθεση κειμένων των Μπόστ, Λένας Διβάνη, Βασίλη Αλεξάκη και Γεωργίας Τσαγκαράκη. Προγραμματισμένη πρεμιέρα Οκτώβριος 2021.
«Ο κύκλος του Διονύσου», μια δική της διασκευή πάνω στις Βάκχες του Ευριπίδη και κείμενα του Τ.Σ Ελλιοτ. Ιούλιος 2021.
«Lemon», μια διασκευή δική της πάνω στον μονόλογο του Alessandro Baricco «Novecento» – Θέατρο Ραντάρ (Οκτώβριος 2018), Μπάγκειον (Οκτώβριος 2019-2020).
«Las Bacantes Flamencas», μια διασκευή δική της πάνω στις «Βάκχες» του Ευριπίδη με στοιχεία φλαμένκο κουλτούρας – Thalia Theatre, Κουίνς Νέα Υόρκη (Μάρτιος 2019).
«Alkestis», μια διασκευή δική της πάνω στην «Άλκηστη» του Ευριπίδη – MB2, Χιλή (Ιανουάριος 2019)
«Μαίρη End Τζον», της Γεωργίας Τσαγκαράκη και της Αγγελίτας Τσούγκου, μια σύγχρονη τραγωδία στηριγμένη στον μύθο της Κλυταιμνήστρας – Baumstrasse (Ιούνιος 2018).
«Τα Χρυσάνθεμα», μια σύνθεση κειμένων της Γλυκερίας Μπασδέκη, του Άκη Δήμου και της Γεωργίας Τσαγκαράκη – Χώρος Τέχνης και Έκφρασης «Το Κτήμα» (Ιούνιος 2018).
«Las Bacantes», μια διασκευή δική της πάνω στις «Βάκχες» του Ευριπίδη – MB2, Χιλή (Οκτώβριος 2017).
«Βάκχες, μια αναπνοή», μια performance με διαδραστικά εργαλεία, σε συνεργασία με τον interactive soundscape designer Πάνο Τσαγκαράκη και τον συνθέτη Γιώργο Πετρά – Athens Art Digital Festival (2017).
«Λήθη a compás», μια έρευνα πάνω στη «Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη και την κινησιολογική και μουσική φόρμα του φλαμένκο – Βυρσοδεψείο (Ιούνιος 2013).
«Η Ανταλλαγή», του Paul Claudel – Θέατρο Μεταξουργείο (Άνοιξη 2008).
«Ο κύκλος του Διονύσου», μια δική της διασκευή πάνω στις Βάκχες του Ευριπίδη και κείμενα του Τ.Σ Ελλιοτ. Ιούλιος 2021.
«Lemon», μια διασκευή δική της πάνω στον μονόλογο του Alessandro Baricco «Novecento» – Θέατρο Ραντάρ (Οκτώβριος 2018), Μπάγκειον (Οκτώβριος 2019-2020).
«Las Bacantes Flamencas», μια διασκευή δική της πάνω στις «Βάκχες» του Ευριπίδη με στοιχεία φλαμένκο κουλτούρας – Thalia Theatre, Κουίνς Νέα Υόρκη (Μάρτιος 2019).
«Alkestis», μια διασκευή δική της πάνω στην «Άλκηστη» του Ευριπίδη – MB2, Χιλή (Ιανουάριος 2019)
«Μαίρη End Τζον», της Γεωργίας Τσαγκαράκη και της Αγγελίτας Τσούγκου, μια σύγχρονη τραγωδία στηριγμένη στον μύθο της Κλυταιμνήστρας – Baumstrasse (Ιούνιος 2018).
«Τα Χρυσάνθεμα», μια σύνθεση κειμένων της Γλυκερίας Μπασδέκη, του Άκη Δήμου και της Γεωργίας Τσαγκαράκη – Χώρος Τέχνης και Έκφρασης «Το Κτήμα» (Ιούνιος 2018).
«Las Bacantes», μια διασκευή δική της πάνω στις «Βάκχες» του Ευριπίδη – MB2, Χιλή (Οκτώβριος 2017).
«Βάκχες, μια αναπνοή», μια performance με διαδραστικά εργαλεία, σε συνεργασία με τον interactive soundscape designer Πάνο Τσαγκαράκη και τον συνθέτη Γιώργο Πετρά – Athens Art Digital Festival (2017).
«Λήθη a compás», μια έρευνα πάνω στη «Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη και την κινησιολογική και μουσική φόρμα του φλαμένκο – Βυρσοδεψείο (Ιούνιος 2013).
«Η Ανταλλαγή», του Paul Claudel – Θέατρο Μεταξουργείο (Άνοιξη 2008).
Έχει παίξει:
- Με το Εθνικό Θέατρο στις παραστάσεις:
«Τρωάδες» του Ευριπίδη, 2015 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης), «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη, 2014 (σκην. Λυδία Κονιόρδου), «Βάκχες» του Ευριπίδη, 2005 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης), «Ίων» του Ευριπίδη, 2003 (σκην. Λυδία Κονιόρδου), «Ορέστεια» του Αισχύλου, 2001 (σκην. Γιάννης Κόκκος), «Άλκηστις» του Ευριπίδη, 2000 (σκην. Λυδία Κονιόρδου), «Μυθική ζώνη» του Samuel Beckett, 2000 (σκην. Νίκος Χατζηπαππάς), «Οι μηχανές του δόλου και του τρόμου», 2000 (σκην. Νίκος Περέλης), «Παγίδες και Φονικά», 1999 (σκην. Νίκος Περέλης), «Τρισεύγενη» του Κωστή Παλαμά, 1998 (σκην. Νίκος Περέλης), «Ο καβαλάρης τ’ ουρανού», 1997 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης), «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, 1996 (σκην. Λυδία Κονιόρδου).
- Με το Θέατρο Τέχνης στις παραστάσεις «Το παιχνίδι του τέλους», 2015-2016, (σκην. Κωνσταντίνος Χατζής), και «Θέλω να σας πω», 2005 (σκην. Δημήτρης Ζορμπαλάς).
- Με το Θέατρο Πολιτεία στην παράσταση «Η νύχτα του τράγου», 2002, 2003 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης).
- Με το Μέγαρο Μουσικής στην παράσταση «Τ’ άκουσες Αρετούσα μου;», 2003 (σκην. Σοφία Σπυράτου).
- Με τον Κρατήρα και την ομάδα «Δρόμος με δέντρα» στην παράσταση «Η τυφλή» του Rainer Maria Rilke, 2003 (σκην. Μάρθα Φριντζήλα).
- Με το The Getty Museum στο Λος Άντζελες, το Playhouse Theatre στην Οξφόρδη και το Cochran Theatre στο Λονδίνο στην παράσταση «The swallow song», 2003-2004 (σκην. Λυδία Κονιόρδου).
- Με το Από Μηχανής Θέατρο στην παράσταση «Patterns» του Stephen Hutton, 2005 (σκην. Stephen Hutton).
- Με το Θέατρο στην οδό Καλλιδρομίου στην παράσταση «Το αίμα που μαράθηκε» του Άκη Δήμου, 2007-2008 (σκην. Γιώργος Σαχίνης).
- Με το Θέατρο Μεταξουργείο στην παράσταση «Η Ανταλλαγή» του Paul Claudel, 2008 (σκην. Γεωργία Τσαγκαράκη, Γαλήνη Λυμπεροπούλου).
- Με το 104 Κέντρο Τέχνης και Λόγου των Εκδόσεων Καστανιώτη στις παραστάσεις «Αισθηματικές νουβέλες δρχ. 35», των Γεωργία Τσαγκαράκη, Αγγελίτας Τσούγκου, 2009-2010 (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου), και «Η Λένα Διβάνη διαβάζει Sylvia Plath» (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου).
- Με το Θέατρο Χώρα στην παράσταση «Κάπου αλλού» του Guy de Maupassant, 2009 (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου).
- Με το Baumstrasse στην παράσταση «Festen», 2015-2016 (σκην. Μιχάλης Πανάδης),
και «Drama Perpetua», 2011 (σκην. Γιώργος Φριντζήλας).
- Με το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στη 2η εκδοχή τού «Drama Perpetua», 2012, (σκην. Γιώργος Φριντζήλας).
- Με το Βρυσάκι στην 3η εκδοχή τού «Drama Perpetua», 2013 (σκην. Γιώργος Φριντζήλας).
- Με το Βυρσοδεψείο στην παράσταση «Λήθη a compás», 2012 (σκην. Γεωργία Τσαγκαράκη).
- Με το Εθνικό Θέατρο στις παραστάσεις:
«Τρωάδες» του Ευριπίδη, 2015 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης), «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη, 2014 (σκην. Λυδία Κονιόρδου), «Βάκχες» του Ευριπίδη, 2005 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης), «Ίων» του Ευριπίδη, 2003 (σκην. Λυδία Κονιόρδου), «Ορέστεια» του Αισχύλου, 2001 (σκην. Γιάννης Κόκκος), «Άλκηστις» του Ευριπίδη, 2000 (σκην. Λυδία Κονιόρδου), «Μυθική ζώνη» του Samuel Beckett, 2000 (σκην. Νίκος Χατζηπαππάς), «Οι μηχανές του δόλου και του τρόμου», 2000 (σκην. Νίκος Περέλης), «Παγίδες και Φονικά», 1999 (σκην. Νίκος Περέλης), «Τρισεύγενη» του Κωστή Παλαμά, 1998 (σκην. Νίκος Περέλης), «Ο καβαλάρης τ’ ουρανού», 1997 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης), «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, 1996 (σκην. Λυδία Κονιόρδου).
- Με το Θέατρο Τέχνης στις παραστάσεις «Το παιχνίδι του τέλους», 2015-2016, (σκην. Κωνσταντίνος Χατζής), και «Θέλω να σας πω», 2005 (σκην. Δημήτρης Ζορμπαλάς).
- Με το Θέατρο Πολιτεία στην παράσταση «Η νύχτα του τράγου», 2002, 2003 (σκην. Σωτήρης Χατζάκης).
- Με το Μέγαρο Μουσικής στην παράσταση «Τ’ άκουσες Αρετούσα μου;», 2003 (σκην. Σοφία Σπυράτου).
- Με τον Κρατήρα και την ομάδα «Δρόμος με δέντρα» στην παράσταση «Η τυφλή» του Rainer Maria Rilke, 2003 (σκην. Μάρθα Φριντζήλα).
- Με το The Getty Museum στο Λος Άντζελες, το Playhouse Theatre στην Οξφόρδη και το Cochran Theatre στο Λονδίνο στην παράσταση «The swallow song», 2003-2004 (σκην. Λυδία Κονιόρδου).
- Με το Από Μηχανής Θέατρο στην παράσταση «Patterns» του Stephen Hutton, 2005 (σκην. Stephen Hutton).
- Με το Θέατρο στην οδό Καλλιδρομίου στην παράσταση «Το αίμα που μαράθηκε» του Άκη Δήμου, 2007-2008 (σκην. Γιώργος Σαχίνης).
- Με το Θέατρο Μεταξουργείο στην παράσταση «Η Ανταλλαγή» του Paul Claudel, 2008 (σκην. Γεωργία Τσαγκαράκη, Γαλήνη Λυμπεροπούλου).
- Με το 104 Κέντρο Τέχνης και Λόγου των Εκδόσεων Καστανιώτη στις παραστάσεις «Αισθηματικές νουβέλες δρχ. 35», των Γεωργία Τσαγκαράκη, Αγγελίτας Τσούγκου, 2009-2010 (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου), και «Η Λένα Διβάνη διαβάζει Sylvia Plath» (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου).
- Με το Θέατρο Χώρα στην παράσταση «Κάπου αλλού» του Guy de Maupassant, 2009 (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου).
- Με το Baumstrasse στην παράσταση «Festen», 2015-2016 (σκην. Μιχάλης Πανάδης),
και «Drama Perpetua», 2011 (σκην. Γιώργος Φριντζήλας).
- Με το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στη 2η εκδοχή τού «Drama Perpetua», 2012, (σκην. Γιώργος Φριντζήλας).
- Με το Βρυσάκι στην 3η εκδοχή τού «Drama Perpetua», 2013 (σκην. Γιώργος Φριντζήλας).
- Με το Βυρσοδεψείο στην παράσταση «Λήθη a compás», 2012 (σκην. Γεωργία Τσαγκαράκη).
Έχει γράψει:
- Μαζί με την Αγγελίτα Τσούγκου τις «Αισθηματικές νουβέλες δρχ. 100», ένα έργο εμπνευσμένο από τα θρυλικά Άρλεκιν, που ανέβηκε στο Θέατρο 104 των Εκδόσεων Καστανιώτη (2009-2010).
- Μαζί με την Αγγελίτα Τσούγκου το «Μαίρη End Τζον», ένα έργο πάνω στην ενδοοικογενειακή βία με αφορμή τον μύθο της Κλυταιμνήστρας.
- «Heaven», σενάριο ταινίας μικρού μήκους με θέμα την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων.
- «Η Κόρα Κορν και οι περιπέτειες της ζωής», μια παιδική σειρά παραμυθιών που πραγματεύεται το θέμα του διαβήτη τύπου 1.
- «Mother Tongue / Ξαπλωμένο μωρό», θεατρικός μονόλογος για μια γυναίκα ηθοποιό.
- Μαζί με την Αγγελίτα Τσούγκου τις «Αισθηματικές νουβέλες δρχ. 100», ένα έργο εμπνευσμένο από τα θρυλικά Άρλεκιν, που ανέβηκε στο Θέατρο 104 των Εκδόσεων Καστανιώτη (2009-2010).
- Μαζί με την Αγγελίτα Τσούγκου το «Μαίρη End Τζον», ένα έργο πάνω στην ενδοοικογενειακή βία με αφορμή τον μύθο της Κλυταιμνήστρας.
- «Heaven», σενάριο ταινίας μικρού μήκους με θέμα την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων.
- «Η Κόρα Κορν και οι περιπέτειες της ζωής», μια παιδική σειρά παραμυθιών που πραγματεύεται το θέμα του διαβήτη τύπου 1.
- «Mother Tongue / Ξαπλωμένο μωρό», θεατρικός μονόλογος για μια γυναίκα ηθοποιό.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ – ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
2019: «Αν ήμουν πλούσιος», καθημερινή κωμωδία για τον ΑΝΤ1 (σκην. Στράτος Μαρκίδης).
2017: «Her Job», σκην. Nikos Labot.
2014: «Highway to Hellas», σκην. Arnd Schimkat, Moses Wolff και Aron Lehmann.
2010: «Χάρισμα», σκην. Χριστίνα Ιωακειμίδη.
2009: «Εργαζόμενη γυναίκα», σειρά του ΑΝΤ1 (σκην. Κατερίνα Φιλιώτη).
2008: «Αληθινοί Έρωτες», σειρά του Alpha (σκην. Στρατούλα Θεωδοράτου, Μπάμπης Σπανός).
2008: «Without», σκην. Αλέξανδρος Αβρανάς.
2008: «Ο άγγελός μου ο διάβολός μου», ρομαντική κομεντί του Alpha (σκην. Ανιές Σκλάβου).
2007: «Σφηνάκια», κωμική σειρά του Alpha (σκην. Θανάσης Νάσκαρης).
2007: «Άμυνα Ζώνης» του Πέτρου Μάρκαρη, για τη ΝΕΤ (σκην. Φίλιππος Τσίτος).
2006: «Σκερτσάκια», κωμική σειρά του ΑΝΤ1 (σκην. Θανάσης Νάσκαρης).
2006: «Στην απέναντι όχθη», σκην. Στράτος Στασινός – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
2005: «Υποβρύχιος έρωτας», σκην. Γιάννης Σολδάτος.
2005: «Exit», ταινία μικρού μήκους, σκην. Θανάσης Τότσικας.
2000: «Μια νύχτα σαν κι αυτή» (ΑΝΤ1, σκην. Γιώργος Κορδέλλας) και «Ταξίμ» (ΕΤ1, σκην. Κατερίνα Αθανασίου), μικρές συμμετοχές.
1998: «Ήταν ένα μικρό τραινάκι», ταινία μικρού μήκους, σκην. Σοφία Δάντη.
1997: «Έλσα», σκην. Πόπη Αλκουλή.
1996: «Μη μου Άπτου», σκην. Δημήτρης Γιατζουτζάκης.
Συμμετοχή σε Video Art festivals με τα έργα της:
2005: Go_To (Video Dance Festival / Θεσσαλονίκη)
2006: Βanana eating… Eating chocolate (Φούρνος)
2007: Where do the sheep go? (BIOS)
2005: Go_To (Video Dance Festival / Θεσσαλονίκη)
2006: Βanana eating… Eating chocolate (Φούρνος)
2007: Where do the sheep go? (BIOS)
GEORGIA TSANGARAKI
Georgia Tsangaraki is a director, actor, theater educator and dramatherapist. She completed her B.A. studies with Honors degree from the Greek National Theater Drama School in 1994 and continued with a one year post graduate course in Great Britain and Arts Educational London Schools. She is trained in voice, dance, Kung-Fu, Buttoh, Suzuki method, acting for the camera, video-art, creative writing, and is currently in her last year of a Dramatherapy Master’s degree.
Since 1996 she has been working as an actor with the National and Independent Theatre of Greece in multiple shows (Greek tragedies and contemporary pieces alike). She has participated in short and feature films, as well as television shows. She teaches voice, acting, and movement in Greece and abroad, using a unique self-created practice based on Greek Chorus and the importance of working in an ensemble. The method applies to different educational acting and self-development programs and is called “The Spiral Effect”.
She has collaborated as an educator and director with: SITI company (N.Y), Carnegie Mellon University (Pittsburgh), MB2 Centro Para la Experimentación de las Artes (Arica-Chile), UNIACC (Santiago, Chile), Baumastrasse (Athens), OYL’S Apprentice company (Papingo, Greece) , Attico Ancient Greek Drama School, and many more. She is the creator and artistic director of an arts space in Athens called “The Farm” where she teaches theatre in nature and runs self-development sessions.
She has co-written with Angelita Tsougou “Paperback Romance”, a comedy inspired by Mills-and-Boon type books, and “Mary End John”, a contemporary tragedy, based on the myth of Clytemnestra. She has also written a woman’s monologue “Mother tongue”, that refers on sexual abuse and dealing with this trauma, as well as a children series under the title “Kora Korn and the adventures of life” – the reality of a little girl with diabetes type 1.
She has directed: “Lemon”, an adaptation of her own in “Novecento” by Alessandro Baricco, that is receiving excellent reviews by the Greek audience and press, and runs with great success for the third year in art spaces in Athens and around Greece. She has also gained the award of Best Direction and Best Play in the Comic 7B international festival de Teatru in Buzau Romania, 2019. “Las Bacantes Flamencas” (NY Thalia Theatre 2019), “Alkestis” (MB2, Chile 2019), “Mary End John” (Baumstrasse 2018), “Les Chrysanthèmes” (The Farm 2018), “Las Bacantes” (MB2 Chile 2017), “Lithi a compass” (Virsodepsio 2013).
She speaks English, Italian and Spanish, and is also and mostly a mother of an amazing child. Her main concern is finding ways to teach people the art of performing in different circumstances and conventions, without ever losing their truth and personal involvement to the project. She believes the art of Theatre is therapeutic, inspiring and life changing, and her workshops around the world have a great impact on people’s lives.
Georgia Tsangaraki is a director, actor, theater educator and dramatherapist. She completed her B.A. studies with Honors degree from the Greek National Theater Drama School in 1994 and continued with a one year post graduate course in Great Britain and Arts Educational London Schools. She is trained in voice, dance, Kung-Fu, Buttoh, Suzuki method, acting for the camera, video-art, creative writing, and is currently in her last year of a Dramatherapy Master’s degree.
Since 1996 she has been working as an actor with the National and Independent Theatre of Greece in multiple shows (Greek tragedies and contemporary pieces alike). She has participated in short and feature films, as well as television shows. She teaches voice, acting, and movement in Greece and abroad, using a unique self-created practice based on Greek Chorus and the importance of working in an ensemble. The method applies to different educational acting and self-development programs and is called “The Spiral Effect”.
She has collaborated as an educator and director with: SITI company (N.Y), Carnegie Mellon University (Pittsburgh), MB2 Centro Para la Experimentación de las Artes (Arica-Chile), UNIACC (Santiago, Chile), Baumastrasse (Athens), OYL’S Apprentice company (Papingo, Greece) , Attico Ancient Greek Drama School, and many more. She is the creator and artistic director of an arts space in Athens called “The Farm” where she teaches theatre in nature and runs self-development sessions.
She has co-written with Angelita Tsougou “Paperback Romance”, a comedy inspired by Mills-and-Boon type books, and “Mary End John”, a contemporary tragedy, based on the myth of Clytemnestra. She has also written a woman’s monologue “Mother tongue”, that refers on sexual abuse and dealing with this trauma, as well as a children series under the title “Kora Korn and the adventures of life” – the reality of a little girl with diabetes type 1.
She has directed: “Lemon”, an adaptation of her own in “Novecento” by Alessandro Baricco, that is receiving excellent reviews by the Greek audience and press, and runs with great success for the third year in art spaces in Athens and around Greece. She has also gained the award of Best Direction and Best Play in the Comic 7B international festival de Teatru in Buzau Romania, 2019. “Las Bacantes Flamencas” (NY Thalia Theatre 2019), “Alkestis” (MB2, Chile 2019), “Mary End John” (Baumstrasse 2018), “Les Chrysanthèmes” (The Farm 2018), “Las Bacantes” (MB2 Chile 2017), “Lithi a compass” (Virsodepsio 2013).
She speaks English, Italian and Spanish, and is also and mostly a mother of an amazing child. Her main concern is finding ways to teach people the art of performing in different circumstances and conventions, without ever losing their truth and personal involvement to the project. She believes the art of Theatre is therapeutic, inspiring and life changing, and her workshops around the world have a great impact on people’s lives.